Odpowiedni poziom cynku w organizmie może zmniejszyć prawdopodobieństwo infekcji dróg oddechowych, zapalenia płuc i jego powikłań. Cynk odgrywa ważną rolę w regulacji odporności i utrzymuje odporność na stany zapalne, dlatego jego wpływ na organizm jest rozważany w wielu badaniach pod kątem zapobiegania COVID-19.

Naukowcy z Uniwersytetu Sechenov wraz z kolegami z Niemiec i Grecji przeprowadzili metaanalizę badań nad rolą cynku w zapobieganiu i leczeniu infekcji wirusowych i zapalenia płuc, aby określić wpływ spożycia mikroelementów na zapobieganie zagrożeniom i poważnym powikłaniom COVID-19.

„Obecnie szacuje się, że ponad 1,5 miliarda ludzi jest zagrożonych niedoborem cynku. Biorąc pod uwagę kluczową rolę mikroelementu w regulacji odporności, jego niedobór można uznać za czynnik ryzyka wystąpienia chorób zakaźnych ”- powiedział autor badania Anatolij Skalny.

Wcześniejsze badania wykazały, że cynk i jego substancje wiążące mogą spowalniać polimerazę RNA, enzym syntetyzujący wirusowe cząsteczki RNA w koronawirusach i hamować rozprzestrzenianie się wirusa w organizmie. Substancja chlorochina, która stymuluje wchłanianie cynku przez komórki, została już przebadana na pacjentach z COVID-19, ale silne skutki uboczne zmusiły do poszukiwania innych opcji, aby osiągnąć podobny efekt.

Tymczasem podwyższony poziom cynku w rinowirusach wskazuje na spowolnienie replikacji wirusa i stymulację produkcji interferonu alfa, który ma działanie przeciwwirusowe.

Niedobór cynku jest uważany za jeden z czynników ryzyka zapalenia płuc, tj. zwiększa podatność na czynniki zakaźne i czas trwania choroby.

Z opisu badań wynika, że wskazano skuteczność leków zawierających cynk w zmniejszaniu nasilenia i czasu trwania objawów zapalenia płuc, ale jak dotąd dane dotyczące stosowania cynku jako terapii (a nie zapobiegania) są niespójne.

„Niedawne badanie przeprowadzone przez amerykańskich naukowców potwierdziło nasze przypuszczenia dotyczące wpływu cynku na ryzyko ciężkiego COVID-19 i potrzebę wentylacji mechanicznej” - skomentował współautor Aleksiej Tinkow.

Aktualne obserwacje wykazały, że odpowiedni poziom cynku w organizmie może zmniejszyć prawdopodobieństwo infekcji dróg oddechowych, zapalenia płuc i jego powikłań. Istnieją również pośrednie wskazania, że spożycie cynku może być skutecznym środkiem w walce z COVID-19, ale wciąż brakuje danych do zaleceń klinicznych. Poziom cynku w organizmie można określić na podstawie badania krwi.

Komary słyną z tego że są w stanie roznosić choroby wirusowe. Najlepszym tego przykładem jest wirus dengy czy wirus zika. Dlatego zasadne wydaje się pytanie o to czy osławiony SARS-CoV-2 wywołujący chorobę Covid-19, może być przenoszony przez komary. Odpowiedzieli na nie eksperci z Kansas w USA.

Naukowcy z University of Kansas stwierdzili, że komary na szczęście nie tolerują patogenu koronawirusa SARS-CoV-2 i nie można się zarazić po ugryzieniach. Nawet w ekstremalnych warunkach SARS-CoV-2 nie może rozmnażać się u komarów. Ich zdaniem wirus nie jest przez nie przenoszony nawet jeśli komar ukąsił wczesniej nosiciela tego koronawirusa. Światowa Organizacja Zdrowia doszła do tych samych wniosków wcześniej, badanie z Kansas tylko to potwierdziło.

Koronawirus SARS-CoV-2 to wirus układu oddechowego, jeden z wielu innych grypopodobnych wirusów. Charakteryzuje się tym, że zdecydowana większość rzekomych zakażeń przebiega bezobjawowo. Z tego powodu wszyscy zaczęli nosić szmatki na twarzy mimo, że nie ma mocnych dowodów na przenoszenie się tego wirusa w powietrzu w formie kropelek. Według przyjętej hipotezy można się zarazić będąc w pobliżu kichającego lub kaszlącego pacjenta oraz poprzez wdychanie kropelek uwalnianych w drogach oddechowych osoby zakażonej podczas mówienia.

Gdyby do transmisji wirusa włączyły się komary, byłby to zdecydowanie wielki problem. Miejmy nadzieje, że w przyszłośći ta bariera nie zostanie pokonana przez koronawirusa. Realnym zagrożeniem są niewątpliwie komary tygrysie, które zaczynają się pojawiać nawet na południu Europy. To właśnie one przenoszą niebezpieczne dla ludzi wirusy i ich ekspansja będzie postępowała wraz z ocieplaniem się klimatu.

Na całym świecie trwają prace nad skuteczną szczepionką na koronawirusa. To oznacza, że pokonanie pandemii może wymagać zaszczepienia wszystkich ludzi na Ziemi. Światowa Organizacja Zdrowia uważa, że pokonanie koronawirusa będzie bardzo trudne, być może nawet niemożliwe.

Mike Ryan, dyrektor ds. sytuacji nadzwyczajnych w WHO stwierdził, że szczepionka na koronawirusa, jeśli powstanie, będzie musiała wykazywać się wysoką skutecznością i pojawi się konieczność udostępnienia jej całej ludzkości. Obecnie naukowcy z całego świata opracowują ponad 100 potencjalnych szczepionek, a kilka z nich wprowadzono do etapu badań klinicznych. Jednak nie można zagwarantować, że któraś z nich będzie mieć 100% skuteczność.

Mike Ryan uważa jednak, że być może nigdy nie pokonamy koronawirusa – nawet jeśli zdobędziemy już szczepionkę. W takiej sytuacji nie można nawet zgadywać, ile lat zajmie nam walka z pandemią. Jego komentarz nawiązuje bezpośrednio do wypowiedzi Soumya Swaminathan, głównego naukowca Światowej Organizacji Zdrowia, według której uzyskanie kontroli nad koronawirusem może zająć 4-5 lat.

Większość ludzi na świecie nie miała jeszcze kontaktu z koronawirusem, a to oznacza, że najgorsze prawdopodobnie dopiero przed nami. Według najnowszych statystyk, ponad 4,4 miliona ludzi zostało zakażonych, z czego ponad 300 tysięcy zmarło. Jednak liczba zakażeń jest stosunkowo niska, jeśli weźmiemy pod uwagę, że na Ziemi żyje aktualnie około 7,8 miliarda ludzi.

Również sam program szczepień może okazać się bardzo trudny do zrealizowania. W grę wchodzą nie tylko kwestie polityczne, finansowe i logistyczne – wielu ludzi zwyczajnie nie zamierza przyjmować szczepionek, a jeszcze inni są przekonani, że pandemia koronawirusa jest wymysłem. Warto w tym momencie nawiązać do ankiety Morning Consult, przeprowadzonej w maju, z której wynika, że zaledwie 53% Amerykanów w wieku 35-44 lat jest gotowych zaszczepić się na COVID-19.

Wcześniej, dr Matshidiso Moeti, dyrektor regionalny Biura Regionalnego Światowej Organizacji Zdrowia dla Afryki ogłosiła, że koronawirus może zabić co najmniej 190 tysięcy ludzi w Afryce w pierwszym roku pandemii. Na dzień dzisiejszy, na kontynencie afrykańskim odnotowano ponad 55 000 przypadków zakażeń i ponad 2 500 zgonów. WHO szacuje, że od 3,6 miliona do nawet 5,5 miliona osób będzie wymagało pomocy medycznej.

W przemyśle mięsnym często się powtarza, że mięso odgrywa bardzo ważną rolę w żywieniu każdego człowieka, ponieważ zawiera ogromną ilość niezbędnych substancji. Ale jednocześnie nikt nie mówi o tym, jakie niebezpieczne substancje można znaleźć w takich produktach i co może wynikać z używania niskiej jakości mięsa przez długi czas.

Dziś zwierzęta hodowane na mięso nie mogą swobodnie wypasać się i jeść świeżej trawy. Zwierzęta umieszcza się w ciasnych zagrodach, gdzie otrzymują pokarm GMO, różnorodne antybiotyki, a nawet hormony jako pokarm. Nie należy zapominać, że mięso jest przetwarzane również w fabrykach. Dodawane są do niego syntetyczne środki konserwujące, które można znaleźć w około 70% produktów mięsnych.

Specjaliści przeprowadzili badanie mięsa produkowanego w fabryce i odkryli, że zawiera ono ogromną ilość substancji, które mogą być niebezpieczne nie tylko dla zdrowia, ale także dla życia ludzkiego. Często producenci dodają do produktów benzoesan sodu lub jego analogi. Wraz z kwasem askorbinowym substancja ta tworzy nowy związek o właściwościach rakotwórczych. Może to powodować komórki rakowe w ludzkim ciele.

Zwierzęta otrzymują różnorodne stymulatory wzrostu, a w porównaniu do niektórych z nich hormony i antybiotyki są całkowicie nieszkodliwym suplementem. Niektórzy pozbawieni skrupułów producenci używają raktopaminy, która jest obecnie zakazana w 160 krajach. Ponadto w 27 krajach suplement jest uważany za bezpieczny, chociaż ma niezwykle negatywny wpływ nie tylko na stan zwierząt, ale także na zdrowie ludzi.

Powszechnie stosuje się azotany, aby bakterie nie rozmnażały się w mięsie i długo utrzymywał się wystarczająco jasny kolor. One także wraz z niektórymi aminokwasami są w stanie tworzyć niebezpieczne substancje o właściwościach rakotwórczych. I to nie wszystkie dodatki, które można znaleźć w produktach mięsnych. Z tego powodu producenci starają się zarobić więcej, ale wcale nie myślą o tym, jak regularne spożywanie takiego mięsa może wpływać na zdrowie konsumentów.