Naukowcy wciąż opracowują leki, aby odwrócić - wydawałoby się nieodwracalny - proces starzenia się. Okazuje się, że przy obecnym poziomie medycyny, może nawet podwoić średnią długość życia danej osoby.

Naukowcy są na progu przełomu, który odwróci proces starzenia się u ludzi i podwoi średnią długość życia. Marzenie o leku na starość jest bardzo bliskie stania się rzeczywistością. Według przewidywań będzie to dostępne w następnej dekadzie. W niedalekiej przyszłości spowolnienie procesów starzenia się stanie się rzeczywistością dla ludzkości. Prawdopodobnie będzie to jednak dostępne jedynie dla nielicznych. Nie po to przecież to ciągłe dążenie do depopulacji, aby nagle przeludnić Ziemię za pomocą tabletrk młodości.

Zażycie tabletki młodości nie oznacza, że osoby w zaawansowanym wieku powrócą do młodzieńczego stanu ciała. Naukowcy stworzą lek, który zapobiegnie problemom zdrowotnym związanym ze zmianami związanymi z wiekiem w organizmie, takimi jak na przykład, zapalenie stawów, ból stawów i kruchość kości. Wkrótce naukowcy będą mogli znaleźć przyczyny tych chorób i stworzyć skuteczne leki. To znacznie spowolni proces starzenia się, a starcze dolegliwości pojawią się dopiero w odległej przyszłości.

Naukowcy cały czas testują innowacyjne rozwiązania, które mogą przedłużyć ludzkie życie. Na początku bardzo nietypowe będzie spotkanie starszej osoby, która nie skarży się na zapalenie stawów, choroby układu krążenia czy raka. Docelowo możliwe, że dojdziemy do tego, że 150-letni emeryci będą wyglądać jak 20-letni chłopcy lub dziewczęta. 

Wszyscy, którzy myślą, że trwająca obecnie akcja szczepień nie do końca przetestowanymi preparatami, zakończy to wirusowe szaleństwo, w którym tkwimy od niemal roku, muszą porzucić wszelką nadzieję. Polskie władze już przebąkują, że przeciw COVID będzie się trzeba szczepić co roku, dokładnie tak jak jeszcze w marcu 2020 przestrzegali tak zwani "zwolennicy teorii spiskowych".

Nie minęło jeszcze 12 miesięcy od pierwszego lockdownu a już mamy prototypową szczepionkę genetyczną wstrzykiwaną masowo na całym świecie, ale mylą się ci którzy myślą, że wystarczy się raz zaszczepić i odzyska się wolność i pełnię praw obywatelskich. Nie dość, że status osoby zaszczepionej i niezaszczepionej dużo różnić się nie będzie, to jeszcze takie szczepienie będzi emusiało być wykonywane co roku.

Brzmi to jak ponury żart, bo nasze obecne możliwości wyszczepiania populacji to maksymalnie 200 tysięcy osób miesięcznie. Nawet zakładając, że preparaty te sa bezpieczne i każdy będzie chciał sobie to wstrzyknąć, to bez radykalnego zwiększenia przepustowości machiny szczepiennej, rocznie uda się zaszczepić najwyżej kilka milionów ludzi. Oznacza to, że wyszczepienie 30 milionów obywateli potrwa KILKA LAT! Jak zatem władza chce wstrzykiwać ludziom jedną szczepionkę rocznie?

Sprawa jest poważna, bo oznacza to, że nawet ci, którzy chcą zostać zaszczepieni, będą musieli poczekać bardzo długo, a bez aktualnego szczepienia będzie się obywatelem drugiej kategorii. Nie będzie można wsiąśc na pokład samolotu, być może pojawią się też inne restrykcje transportowe, na przykłąd zakaz wjazdu na teren niektórych krajów. Jeśli ktoś świadomie decyduje żyć poza systemem i nie chce ryzykować "szczepionkową rosyjską ruletką" to pal licho, ale tak będą musiały żyć miliony ludzi, którzy nie boją się powikłań bo media wytworzyły w nich emocjonalne zapotrzebowanie na szczepionkę.

Co do tego, że szczepionka przeciw COVID będzie musiała być aplikowana co roku, było to wiadome już od początku mniemanej pandemii. Po prostu wirusy mutują i dlatego co roku skłąd szczepionki przeciw grypie jest inny. Tak samo będzie musiało być w przypadku szczepionek na wirusa grypopodobnego SARS-CoV-2, który już teraz występuje w kilkudziesięciu mutacjach. 

W sprawie szczepionek przeciw COVID z mediów głównego nurtu płynie obecnie szereg fałszywych wiadomości - fake newsów. Po pierwsze wbrew temu co twierdzi WHO, eksperci rządowi i urzędnicy, publicznie mówią, że po zaszczepieniu nie będzie się zarażać innych. To oczywiste kłamstwo, nie poparte żadnymi dowodami. Twierdzi się również, że po zaszczepieniu będzie się przechodzić COVID lżej. To równiez twierdzenie niepoparte żadnymi dowodami naukowymi. Co więcej wszak jeden z najczęstszych przebiegów infekcji koronawirusem SARS-CoV-2 jest zupełnie bezobjawowy lub skąpoobjawowy dla 99,9 proc. przypadków.

Skoro zatem prawdopodobnie będzie się nadal zarażać innych mimo zaszczepienia to i tak trzeba będzie nosić maski. A skoro zachętą ma być to, że lżej przejdzie się koronawirusa, którego się przeważnie i tak przechodzi lekko, to słaba jest to motywacja do zaryzykowania niegatywnego odczynu poszczepiennego po wstrzyknięciu słabo poznanego preparatu. Jedyne argumenty za szczepieniem to zapowiadana dyskryminacja niezaszczepionych.

Można oczywiście pobudzać w ludziach chęć szczepienia poprzez socjotechniczne sztuczki jak wałkowana do znudzenia sprawa tak zwanych celebrytów, którzy pobiegli szybko i się zaszczepili pełniąc dobrowolnie rolę szczurów laboratoryjnych. Wykreowano wobec tego wielką aferę próbując prymitywnie tworzyć konstrukcje myślowe w stylu - skoro oni się zaszczepili poza kolejnością to jest to coś dobrego. Na niektórych to działa.

Jednak jeśli nie będziemy w stanie zwiększyć ilości wstrzykiwanych dziennie dawek eksperymentalnej szczepionki od Pfizer BioNTech czy od Moderny lub innych dostawców, to raczej nie ma mowy o przymusie szczepień, bo chcący to zrobić będą stali w kolejce z podwiniętym rękawem i będą groźnie tupać nóżką domagając się jak najszybciej szprycy. Aby spełnić te oczekiwania planuje się rozdawanie szczepionek jak ulotki, każdemu kto chce. Pytanie tylko czy to, że te testowe preparaty będą wstrzykiwane z symboliczną kwalifikacją lekarską, lub bez niej, spowoduje wzrost czy spadek ryzyka powikłań dla szczepionych? 

Naukowcy sugerują, że mikroorganizmy mogą przyczyniać się do rozprzestrzeniania się raka, cukrzycy, chorób serca i otyłości u ludzi.

Obecnie uważa się, że choroby tego typu nie są wywoływane ani przez bakterie, ani wirusy i dlatego nie mogą być przenoszone z człowieka na człowieka, ale zespół naukowców z Canadian Institute for Advanced Study (CIFAR) i niemiecki profesor Thomas Bosch z Christian Albrecht University w Keele uważają, że ​​być może za rozprzestrzenianie się problemów zdrowotnych odpowiedzialny jest mikrobiom.

Zdaniem naukowców mikrobiom, czyli zbiór mikroorganizmów - bakterii, grzybów, wirusów - żyjących w organizmie człowieka, na jego skórze i w narządach, może być nosicielem chorób, których mechanizm rozprzestrzeniania się wciąż nie jest znany. Autorzy badania przytaczają trzy czynniki na poparcie swojej hipotezy.

Po pierwsze, mikrobiom osób zdrowych różni się od mikrobiomu osób otyłych, z zapaleniem jelit, chorobami układu krążenia lub cukrzycą typu 2. Po drugie, jeśli przeniesiesz mikrobiom od osoby z chorobą do zdrowego organizmu, zostanie on zarażony chorobą. Po trzecie, mikrobiom bliskich osób znacząco różni się od mikrobiomu obcych, co potwierdza możliwość jego wzajemnego przenoszenia.

Wyniki pracy Humans & the Microbiome, zostały opublikowane w czasopiśmie Science, powinny pomóc naukowcom w dalszych badaniach raka i innych chorób, aby zrozumieć, w jaki sposób rozprzestrzeniają się one u ludzi.

Odkrycie antybiotyków było jednym z najważniejszych osiągnięć ludzkości w XX wieku, ale dziesięciolecia ich nadużywania doprowadziły do pojawienia się oporności bakterii. Zespół z USA odkrył, że jeden z leków zatwierdzonych przez organy regulacyjne działa jako „antybiotyk”, zmniejszając rozwój oporności na leki przeciwbakteryjne.

Pojawienie się oporności na antybiotyki jest przykładem zachodzącej ewolucji. Kiedy lek niszczy populację bakterii, kilka milionów musi przeżyć, często z powodu przypadkowych mutacji genetycznych. Przetrwane „superbakterie” z większym prawdopodobieństwem przekażą te właściwości swojemu potomstwu, co zapewniło im przewagę.

Z biegiem czasu leki mogą stać się całkowicie bezużyteczne przeciwko całemu gatunkowi bakterii, więc naukowcy i lekarze są zmuszeni sięgnąć po nowe leki, dopóki one również nie przestaną działać. Stopniowo lista skutecznych antybiotyków dobiega końca, a na horyzoncie ponownie zbliża się „mroczna era medycyny”, kiedy większość głównych infekcji znów stanie się śmiertelna.

Podczas gdy niektóre grupy farmakologów w pośpiechu wymyślają nowe antybiotyki, zespół z University of Pennsylvania i University of Michigan obrał inną ścieżkę, pisze New Atlas. Naukowcy stworzyli terapię, która może pomóc w walce z opornością, czyli coś w rodzaju „antybiotyku”, który umożliwia stosowanie konwencjonalnych antybiotyków bez wywoływania niebezpiecznego procesu ewolucyjnego.

Naukowcy zbadali jeden z gatunków enterococcus, tj. Enterococcus faecium, żyjący w jelitach. Tam nie jest szkodliwy, ale może rozprzestrzenić się na inne części ciała i wywołać infekcję, np. infekcję dróg moczowych lub posocznicę. Co gorsza, ma niebezpieczny szczep, który jest odporny na antybiotyki wankomycynę i daptomycynę.

Dlatego naukowcy zaczęli szukać sposobów ochrony bakterii jelitowych przed działaniem antybiotyków i zwrócili uwagę na istniejący lek cholestyraminę, która, jak już wiadomo, wiąże daptomycynę. Podczas eksperymentu wstrzyknęli myszom antybiotyk i jednocześnie niektórym wstrzyknięto doustną cholestyraminę. Te dwa preparaty łącznie zmniejszyły objętość bakterii E. faecium w kale około osiemdziesięciokrotnie w porównaniu z grupą kontrolną.

 „Wykazaliśmy, że cholestyramina wiąże antybiotyk daptomycynę i może działać jako„ antybiotyk ”, zapobiegając przedostawaniu się ogólnoustrojowej daptomycyny do jelit” - powiedział Andrew Reed, główny autor badania.
 

Autorzy odkrycia mają nadzieję, że nowa metoda wzbogaci arsenał narzędzi, które pomogą spowolnić powstawanie oporności na środki przeciwbakteryjne, podczas gdy naukowcy poszukują nowych leków, które mogą zwalczyć superbakterie.