Naukowcy dokonali zaskakującego odkrycia. Najnowsze badania wykazały, że wąglik, który powoduje poważne infekcje płuc u ludzi i zmiany skórne i był w przeszłości stosowany jako broń biologiczna, może również uśmierzać wiele rodzajów bólu.

Specyficzna toksyna laseczki wąglika zmienia szlak sygnałowy w neuronach odpowiedzialnych za odczuwanie bólu. Dostarczając ją do neuronów ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego można uśmierzyć ból u zwierząt. Naukowcy połączyli również elementy toksyny z różnymi typami ładunków molekularnych i dostarczali je do neuronów.

Zespół badawczy pod przewodnictwem naukowców z Harvard Medical School odkrył, że technika ta może zostać wykorzystana do opracowania precyzyjnych, ukierunkowanych terapii przeciwbólowych, które nie wywołują działań niepożądanych jak opioidy - najskuteczniejsze leki przeciwbólowe, które zarazem są uzależniające i mogą być niebezpieczne.

Laseczki wąglika - źródło: CDC

Już podczas wcześniejszych badań ten sam zespół wykazał, że inne bakterie chorobotwórcze również mogą wchodzić w interakcje z neuronami i wzmacniać uczucie bólu. Tym razem postanowiono sprawdzić, czy bakterie mogą łagodzić lub całkowicie eliminować odczuwanie bólu.

Seria eksperymentów wykazała, że toksyna wąglika zmienia szlaki sygnałowe w hodowanych laboratoryjnie ludzkich komórkach nerwowych, podobnie jak w przypadku zwierząt. Wstrzyknięcie toksyny do dolnych partii kręgosłupa myszy powodowało silne działanie przeciwbólowe. Gryzonie nie odczuwały wysokiej temperatury oraz stymulacji mechanicznych, ale toksyna nie wpływała na parametry życiowe, takie jak tętno, temperaturę ciała czy koordynację ruchową.

Toksyna wąglika łagodziła ból powodowany stanem zapalnym oraz uszkodzeniem komórek nerwowych. Co istotne, komórki nerwowe pozostały nietknięte pod względem fizjologicznym. Naukowcy zaznaczają, że ich nowe podejście do zwalczania bólu pozostaje czysto eksperymentalne i wciąż wymaga testowania oraz dalszego dopracowania w większej liczbie badań na zwierzętach, a ewentualnie także na ludziach.

Nowotwory są jednymi z największych zabójców na świecie. Od dekad najtęższe głowy medycyny próbują pokonać raka, który póki co nadal w wielu wypadkach wygrywa z ludzką wiedzą. Być może jednak nadchodzi przełom.

Zespół naukowców, pod kierunkiem prof. Yibina Kanga, po ponad 15-tu latach badań, zidentyfikował gen, odpowiedzialny za umożliwianie komórkom nowotworowym naciekania innych tkanek. Proces ten znany jest jako „przerzuty”.

Za wyjątkową śmiertelność u chorujących na różne odmiany raka, odpowiedzialny jest gen MTDH. Wyeliminowanie go jest niezwykle istotne z punktu widzenia walki z najczęstszymi chorobami nowotworowymi. Na całe szczęście, nie jest on ważny dla funkcjonowania zdrowych komórek ludzkiego organizmu, zatem usunięcie go nie wywoła licznych, niepożądanych skutków ubocznych.

Dzięki temu odkryciu będzie można z o wiele większą skutecznością leczyć ludzi, którzy do tej pory z powodu wystąpienia przerzutów, nie mieli wielkich szans na przeżycie. Eksperymenty na myszach wykazały, że wyłączenie genu MTDH blokowało przerzuty w przypadku raka piersi, raka prostaty, raka płuc, raka jelita grubego i raka wątroby.

Zatem gen ten występuje w większości głównych ludzkich nowotworów i jest sprawcą ekspansji raka w ludzkim organizmie. Wyłączenie go nie wpłynęło negatywnie na rozwój myszy. Nadal mogły one rosnąć, rozmnażać się i normalnie funkcjonować

Prof. Kang zapowiada, że w ciągu 2-3 lat rozpoczną się testy na ludziach, wykorzystujące metodę usunięcia tego genu. Jeśli dalsze badania potwierdzą skuteczność leków, które usuwają lub blokują działanie MTDH, będziemy mieli do czynienia z jedną z największych rewolucji w historii medycyny.

Długoterminowa obserwacja mieszkańców Szwecji wykazała, że długi cykl antybiotyków wiąże się z ryzykiem zachorowania na raka w ciągu pięciu do dziesięciu lat. Chociaż badanie dotyczyło tylko leków doustnych, zastrzyki mogą również zmienić mikroflorę jelitową.

Zespół z Uniwersytetu w Umeå przeanalizował 40 tys. przypadków raka jelita i porównał je z danymi 200 tys. osób z grupy kontrolnej. Naukowcy doszli do wniosku, że długi cykl antybiotyków zwiększa ryzyko niektórych rodzajów nowotworów o 17%.

Analiza wykazała, że ryzyko było jednakowe dla mężczyzn i kobiet, którzy przyjmowali leki przeciwbakteryjne przez sześć miesięcy lub dłużej. Zwiększone ryzyko odnotowano w przypadku guzów rozwijających się w okrężnicy. Warto zauważyć, że trend ten nie był śledzony w dziale odgórnym.

Zwiększone ryzyko rozwoju guza okrężnicy odnotowano już 5 – 10 lat po leczeniu antybiotykami. Chociaż ryzyko było największe u osób, którym przepisano więcej leków, to jednak nawet jeden cykl antybiotyków wpłynął na prawdopodobieństwo zachorowania na raka, zauważają autorzy.

Badanie jest ograniczone, ponieważ naukowcy analizowali tylko doustną postać leków. Tymczasem dożylne antybiotyki mogą również wpływać na zdrowie mikroflory jelitowej.

Naukowcy podkreślają, że terminowa diagnoza to ważna profilaktyka raka, zwłaszcza dla osób powyżej 45 roku życia.
 

To nowy argument przemawiający za dietą, która jest dziś powszechnie stosowana w odchudzaniu. Naukowcy podkreślają, że nawet okresowe przejście na karmienie interwałowe jest przydatne jako środek zapobiegawczy.

Post przerywany to specyficzny cykl dobowy. Niektóre potrawy można jeść bez żadnych specjalnych ograniczeń, a inne sobie odmawiać. Najpopularniejszym jest tryb 16:8, w którym można jeść tylko przez osiem godzin dziennie.

W najnowszej pracy naukowcy ze Stanów Zjednoczonych postanowili ocenić wpływ okresowego postu na poziom stanu zapalnego w organizmie poprzez monitorowanie fluktuacji określonego biomarkera i regulatora odpowiedzi zapalnej, tj. białka galektyny-3.

W eksperymencie wzięło udział 67 osób w wieku od 21 do 70 lat, które miały co najmniej jeden objaw zespołu metabolicznego lub cukrzycy typu 2. Oba stany charakteryzują się stanem zapalnym w organizmie. Około połowa ochotników pościła dwa razy w tygodniu przez 24 godziny, a miesiąc później tylko raz w tygodniu przez 22 tygodnie. Grupa kontrolna przestrzegała swojej zwykłej diety i stylu życia.

Po 26 tygodniach naukowcy zauważyli podwyższony poziom galektyny-3 w grupie przerywanego postu, obniżony poziom insulinooporności i zespół metaboliczny. Eksperci zauważyli, że wyniki te były porównywalne z efektami leków hipoglikemizujących w cukrzycy typu 2.

„Wyniki wskazują na interesujący mechanizm potencjalnie zaangażowany w zmniejszanie ryzyka niewydolności serca i cukrzycy. I widzimy, że nawet przerywany post może mieć pozytywne skutki zdrowotne ”- podsumował autor badania Benjamin Horne.

Wcześniej inna grupa specjalistów wykazała, że post przerywany jest lepszy dla zdrowia i przedłuża życie niż ograniczanie kalorii.