Na temat ziewania istnieje wiele teorii, między innymi taka, że ziewamy podczas niedostatecznego dotlenienia. Obecnie naukowcy uważają, że jest to wynik oddzielnych mechanizmów zachodzących w organizmie oraz mózgu i snują wiele różnorodnych teorii na ten temat.

Ziewanie jest bardzo zaraźliwe. Eksperci uważają, że ludzki mózg nauczył się rozumieć ziewanie drugiej osoby, jako znak sympatii dla innych, a cały ten mechanizm jest sterowany przez społeczny przekaz. Dalsze badania potwierdziły, że ziewa się częściej w odpowiedzi na ziewanie bliskiej osoby, niż nieznajomego. W 2011 roku sprecyzowano, że ziewa się najczęściej pod wpływem ziewania członków rodziny, nieco mniej ze względu na przyjaciół, a przy obcych ludziach najmniej.

Kolejna teoria mówi nam, że ziewanie jedynie ochładza nasz mózg, dając mu trochę świeżego powietrza. W 2011 roku przeprowadzono badania, podczas które jej zaprzeczyły, ujawniając że ludzie ziewają więcej w zimnych porach roku, a mniej w ciepłych. Jednak niewystarczająca ilość snu może zwiększać temperaturę mózgu, więc teoria może być jednak prawdziwa.

Magazyn Biology Letters informuje, że im więcej ktoś ziewa, tym większy jest jego mózg. Naukowcy odkryli, że ssaki, które ziewają, posiadają duże mózgi i dużą liczbę komórek mózgowych. Uzasadnieniem ma być to, że im większy mózg, tym więcej neuronów ma zapotrzebowanie na tlen do normalnego funkcjonowania.

Przewlekłe lub zbyt częste ziewanie może być także objawem wielu chorób. Bardzo długie ziewanie może być objawem udaru lub nowotworu. Osoby z padaczką często donoszą, że często i wielokrotnie ziewają. Stąd wniosek, że nadmiar ziewania może być także próbą naszego organizmu, by przywrócić w nim równowagę.