Międzynarodowy zespół naukowców odkrył 179 genów związanych z nerkami, które mają wpływ na ciśnienie tętnicze krwi. Z pomocą współczesnych leków ukierunkowanych na niektóre z odkrytych genów można będzie opracować nowe sposoby leczenia wysokiego ciśnienia tętniczego krwi. Wyniki badan opublikowano w czasopiśmie Nature Genetics.

W badaniach wzięli udział naukowcy z całego świata. Wśród polskich badaczy był m.in. prof. Maciej Tomaszewski z Uniwersytetu w Manchesterze, który kierował zespołem. Uczeni skoncentrowali się na tym, w jaki sposób informacje odziedziczone w DNA przekładają się na predyspozycje genetyczne do wysokiego poziomu krwi poprzez zmiany w aktywności niektórych genów nerek.

Badania obejmowały kompleksowe analizy przeprowadzone na różnych poziomach molekularnych tkanki nerkowej, łącząc razem DNA, RNA oraz metylacji DNA z tego samego zestawu próbek tkanki nerkowej. Naukowcy wykorzystali metodę statystyczną, zwaną randomizacją mendlowską, aby określić przyczynowy związek badanych tysięcy genów z nadciśnieniem tętniczym.

Spośród 179 odkrytych genów zidentyfikowano m.in. geny wpływające na funkcję lub strukturę nerek (WDR73) lub klasycznie związane z cukrzycą (KCNJ11), a także układem odporności (IRF5 oraz IRAK1BP1).

Niektóre geny mogą być celem istniejących leków, tworząc nowe możliwości leczenia wysokiego ciśnienia tętniczego krwi. Wskazuje na to również fakt, że szereg zidentyfikowanych genów stanowi cele terapeutyczne dla leków o znanym działaniu obniżającym ciśnienie. Przykładowo gen KCNJ11 został zidentyfikowany jako cel dla minoksydylu i diazoksydu. Z kolei GUCY1A3 został zidentyfikowany jako cel dla azotanów i riocyguatu. Naukowcy uważają, że podobne analizy nowo zidentyfikowanych genów mechanistycznych mogą wskazać na potencjalne nowe terapie w nadciśnieniu tętniczym.