Genetycy australijscy i amerykańscy znaleźli w DNA współczesnych Azjatów z Azji Wschodniej zestaw adaptacji wskazujący, że około 25 tysięcy lat temu ludzkość przeżyła epidemię wirusa podobnego do czynnika wywołującego COVID-19. Odkrycia naukowców zostały opublikowane w artykule na łamach repozytorium bioRxiv.

Badacze prześledzili ewolucję dziesiątek genów bezpośrednio związanych z reakcją organizmu ludzkiego na koronawirusy. Ta analiza ewolucyjna wykazała, że ​​starożytni mieszkańcy Azji Wschodniej zaczęli kontaktować się z wirusami podobnymi do SARS-CoV-2 już około 25 tysięcy lat temu.

Naukowcy od dłuższego czasu starają się zrozumieć, gdzie i kiedy pojawił się nowy typ koronawirusa, który spowodował światową pandemię choroby COVID-19, a także kiedy zaczął się przenosić z człowieka na człowieka. Wśród epidemiologów nadal nie ma zgody co do tego faktu. W szczególności biolodzy nie mogą jeszcze powiedzieć z całą pewnością, gdzie i kiedy powstał ten wirus, ani które zwierzęta, nietoperze czy łuskowce, były jego pośrednimi nosicielami i jaką rolę w jego powstawaniu odegrała tak zwana rekombinacja, czyli wymiana materiału genetycznego między różnymi typami koronawirusów.

Wielu dzisiejszych naukowców sugeruje, że przodek SARS-CoV-2 zaczął rozprzestrzeniać się wśród nietoperzy w Azji Wschodniej stosunkowo dawno temu, w połowie ubiegłego wieku. Odkrycia takie jak te sprawiają, że badacze zastanawiają się, jak często pojawiają się zwierzęce koronawirusy, które mogą zarażać ludzi równie skutecznie, jak czynnik wywołujący epidemię COVID-19.

Grupa biologów ewolucyjnych pod kierunkiem Davida Enarda, profesora nadzwyczajnego z University of Arizona w Tucson w USA, podjęła pierwszy krok w kierunku uzyskania takich informacji, badając, jak struktura kilkudziesięciu genów jest powiązana z działaniem odporności i przenikaniem SARS-CoV- 2 i innych koronawirusów do organizmu człowieka. W tym celu naukowcy wyizolowali i porównali ze sobą zestawy mutacji tych genów w DNA ludzi, którzy uczestniczyli w projekcie.

Obliczenia te wykazały, że takie zmiany w strukturze DNA zaczęły pojawiać się po raz pierwszy wśród starożytnych mieszkańców współczesnej Azji Wschodniej około 25 tysięcy lat temu, rozpowszechniając się wśród nich około pięć tysięcy lat temu. Procesy te dotyczyły głównie tych genów, które były bezpośrednio związane z reakcją organizmu na COVID-19 i narządy, na które on wpływa. Sugeruje to, że ludzkość w przeszłości mogła już stanąć w obliczu podobnego zagrożenia i doświadczyć epidemii koronawirusa.

Ponadto naukowcy odkryli, że takie adaptacje genetyczne albo nie występują w genomach mieszkańców innych kontynentów i regionów Eurazji, albo były stosunkowo słabo reprezentowane. Świadczy to o tym, że Azja Wschodnia od kilkudziesięciu tysięcy lat jest „inkubatorem” różnych koronawirusów, podsumowują autorzy artykułu.