Istnieje wiele rodzajów depresji. Niektóre występują lub nasilają się o określonych porach dnia i obejmują poczucie bezradności, braku sensu życia oraz dojmujący smutek. Naukowcy wyróżniają także poranną depresję. Jak można pomóc sobie w takim wypadku?

Objawy porannej depresji mogą obejmować ogólne osłabienie, obniżony nastrój, utratę zainteresowania oraz brak przyjemności w wykonywaniu jakichkolwiek czynności. Jeśli rozpoznajesz podobne odczucia u siebie, koniecznie zgłoś się do lekarza, aby postawił rzetelną diagnozę. Zwykle depresję diagnozuje się, gdy objawy jej towarzyszące występują przez okres co najmniej 2 tygodni.

Pozostałe objawy mogą obejmować:

• znaczną utratę masy ciała,
• uczucie niepokoju,
• zmęczenie oraz brak energii,
• niską samoocenę,
• nadmierne poczucie winy,
• myśli samobójcze,
• myśli o samookaleczaniu,
• trudności w budzeniu się rano, częste zasypianie,
• trudności w wykonywaniu porannych zadań, takich jak ubieranie się czy mycie zębów.

W przypadku porannej depresji objawy te ulegają poprawie wraz z upływem dnia.

Przyczyny

Lekarze nie odnaleźli jeszcze konkretnej przyczyny depresji i możliwe, że nigdy nie będzie to możliwe, ponieważ istnieje wiele indywidualnych czynników, które mogą wpłynąć na jej rozwój.

Ponieważ depresja poranna pojawia się codziennie o tej samej porze, lekarze często łączą ją zaburzeniami rytmu dobowego. Wpływ na niego mogą mieć szczególnie zmiany hormonalne. Pozostałe możliwe czynniki to:

• depresja występująca w rodzinie,
• uzależnienie od narkotyków lub alkoholu,
• zaburzenia snu,
• zażywanie niektórych leków,
• chroniczny ból,
• lęk
• ADHD,
• traumatyczne wydarzenia w życiu oraz urazy.

Diagnoza

Diagnoza depresji zależy przede wszystkim od zgłaszanych przez pacjenta objawów. Lekarz będzie starał się wykluczyć wszystkie inne możliwe choroby. Po ustaleniu przyczyny szczególnie często zaleca się psychoterapię. Popularne są także leki – stabilizatory nastroju oraz leki przeciwpsychotyczne.

Naturalną metodą w leczeniu depresji mogą okazać się regularne ćwiczenia fizyczne, zwłaszcza na świeżym powietrzu. Oprócz terapeutycznego wpływu na mózg, zwiększają one ekspozycję na naturalne światło słoneczne i pomagają w uregulowaniu rytmu dobowego.

Specjaliści zalecają także podjęcie działań takich, jak: dbanie o prawidłowy sen, ograniczenie korzystania z telefonów komórkowych, komputerów oraz telewizorów. Warto przygotowywać potrzebne rzeczy na drugi dzień, np. układać ubrania, które chce się założyć, szykować sobie śniadanie. Niezmiernie istotne jest także wysypianie się. Umiarkowany czas snu to około 8 godzin w ciągu doby.

Najnowsze badania wykazały, że ponad 200 zwykłych leków na receptę może prowadzić do depresji, a nawet samobójstw. Ryzyko wzrasta, gdy leki przyjmowane są jednocześnie. Do listy należą m. in. pigułki antykoncepcyjne, leki obniżające ciśnienie krwi, a nawet środki przeciwbólowe.

Naukowcy z University of Illinois w Chicago uważają, że przemysł farmaceutyczny powinien lepiej oznaczać swoje leki, których skutki uboczne to obniżenie nastroju, a nawet depresja. Farmaceuci oraz lekarze powinni również uważać, aby pacjenci nie stosowali tych leków jednocześnie.

W badaniu poddano analizie zażywanie leków przez 26 000 dorosłych Amerykanów w latach 2005-2014. Dane wykorzystane w badaniu zebrano w ramach National Examination Examination of Health and Nutrition.

Badanie wykazało, że ponad jedna trzecia osób używała leków, które zwiększają ryzyko depresji, ponieważ nie były one świadome tego możliwego działania niepożądanego. Co gorsza, ponieważ pacjenci byli nieświadomi skutków ubocznych, często zażywali inne leki, które wzmacniały działania niepożądane.

Analiza wykazała, że około 15% dorosłych, którzy jednocześnie spożywali trzy lub więcej leków z listy, rozwinęło depresję podczas ich stosowania. Dla porównania, 7% dorosłych, którzy przyjmowali tylko jeden z tych leków, zachorowało na depresję. Co ciekawe, naukowcy odkryli również, że nastąpił 38-procentowy wzrost spożycia tych leków w latach 2013–2014 w porównaniu do lat 2005–2006. Badania zostały opublikowane w czasopiśmie American Medical Association.

Naukowcy odkryli, że substancje psychodeliczne mogą zmieniać komórki mózgowe u szczurów i much. Nowe badania sugerują, że psychodeliki mogą okazac się pomocne w walce z depresją, lękiem, uzależnieniem i zespołem stresu pourazowego (PTSD).

Badacze z University of California zaaplikowali substancje, takie jak speedball, DMT i LSD muchom i szczurom podczas kontrowersyjnego eksperymentu. Odkryto, że substancje te doprowadziły do ​​powstania neuronów, tworzących więcej połączeń synaptycznych w ich mózgach. Naukowcy stwierdzili, że LSD było szczególnie skuteczne w tworzeniu tych połączeń w mózgu.

Do tej pory wykorzystywano ketaminę, aby pomóc pacjentom z depresją i uzależnieniem. Jednak problem polega na tym, że substancja ta jest silnie uzależniająca. Psychodeliki mogą walczyć z depresją i innymi zaburzeniami w ten sam sposób, jednak nie są uzależniające.

Badania pod kątem wpływu psychodelików na komórki mózgowe póki co nie zostały przeprowadzone na ludziach. Jeden z autorów badań, David E. Olson uważa jednak, że substancje psychodelicznie nie będą używane w leczeniu. Olson twierdzi, że silne halucynacje mogą zniechęcić ludzi do tego typu terapii. Naukowiec twierdzi za to, że dalsze badanie tych substancji może pomóc zrozumieć pewne schematy, które pozwolą na stworzenie bezpiecznych leków.

Badania opublikowane w czasopiśmie naukowym Addiction wykazały, że osoby nadużywające alkoholu oraz abstynenci spędzają znacznie więcej czasu na chorobowym od ludzi spożywających umiarkowane ilości alkoholu. Czy to znaczy, że abstynencja jest tak samo niezdrowa, jak nadużywanie alkoholu?  

Naukowcy z Fińskiego Instytutu Zdrowia Zawodowego doszli do zaskakującego wniosku po przeprowadzeniu dwóch oddzielnych ankiet na temat konsumpcji alkoholu. Ponad 45 tysięcy respondentów w Wielkiej Brytanii, Francji oraz Finlandii zostało zapytanych o ich nawyki związane z piciem oraz o to, ile czasu spędzili na zwolnieniu chorobowym w ciągu ostatnich 4-7 lat.

Odkryto, że osoby pijące umiarkowane ilości alkoholu posiadają mniej problemów zdrowotnych. Dodatkowo, abstynenci znacznie częściej idą na zwolnienie chorobowe z powodu zaburzeń psychicznych, chorób układu mięśniowo-szkieletowego, schorzeń układu trawiennego oraz chorób układu oddechowego. W przypadku osób nadużywających alkoholu najczęstszą przyczyną zwolnień chorobowych były urazy oraz zatrucia.

Choć pozyskane wyniki mogą budzić kontrowersje, to naukowcy zwracają uwagę na fakt, że związek pomiędzy abstynencją a słabym zdrowiem nie jest przyczynowo-skutkowy, a korelacyjny. Przykładowo wiele chorych osób nie może spożywać alkoholu ze względu na swój stan zdrowia lub przyjmowane leki. Możemy jednak jednocześnie stwierdzić, że tak długo, jak spożywamy alkohol w umiarkowanych ilościach, tak nie jest on szkodliwy dla naszego zdrowia.