Naukowcy z Singapuru odkryli, że herbata zwiększa spójność struktury mózgu, a jednocześnie zwiększa wydajność jego pracy, szczególnie w starszym wieku. Różnorodność herbaty nie ma znaczenia, najważniejsze jest, aby pić ją regularnie.

Naukowcy z National University of Singapore odkryli, że długotrwałe używanie herbaty zapewnia pewną ochronę przed związanym z wiekiem pogorszeniem funkcji poznawczych. Według Futurity w latach 2015 - 2018 naukowcy gromadzili dane na temat zdrowia i stylu życia 36 wolontariuszy w wieku powyżej 60 lat, a także przeprowadzili badanie MRT mózgu.

Autorzy doszli do wniosku, że uczestnicy, którzy pili herbatę co najmniej cztery razy w tygodniu przez 25 lat, mieli lepszą łączność w niektórych strukturach mózgu. Odmiana herbaty nie odgrywała żadnej roli. Czarna, czy zielona wywoływała ten sam efekt.

To już jest kolejne badanie przemawiające za korzyściami płynącymi ze spożywaniem herbaty. W 2017 roku zespół badaczy udowodnił, że codzienne spożywanie herbaty zmniejsza ryzyko pogorszenia funkcji poznawczych u osób starszych o 50%. W nowej pracy pokazano mechanizm leżący u podstaw tego zjawiska. Według autorów zwiększona łączność działów mózgu sprawia, że jego praca jest bardziej wydajna i zmniejsza koszty energii.

Naukowcy planują kontynuować badanie związków między konsumpcją herbaty a zdrowiem mózgu. W szczególności zamierzają ustalić, które substancje zawarte w herbacie są odpowiedzialne za wykryty efekt. Być może ich synteza otworzy nowe możliwości zapobiegania neurodegeneracji.

Jak wykazały eksperymenty naukowców z University of Surrey występujący powszechnie w zielonej herbacie przeciwutleniacz galusan epigallokatechiny (EGCG), wzmacnia działanie antybiotyku o nazwie aztreonam, który sam w sobie coraz gorzej radzi sobie z lekoopornymi infekcjami.

Wspomniane wyżej badania przeprowadzono zarówno in vitro, jak i in vivo, na larwach ćmy woskowej, a także na próbkach ludzkiej skóry, sprawdzając wpływ poszczególnych substancji podanych osobno oraz w połączeniu ze sobą. Wyniki pokazały, że kombinacja aztreonamu z EGCG jest o 31 procent skuteczniejsza w zabijaniu bakterii niż sam antybiotyk czy sam galusan.

Według naukowców EGCG ułatwia penetrację patogenu przez antybiotyk, wpływając na przepuszczalność błony i ściany komórkowej. Innym wytłumaczeniem może być wpływ EGCG na szlaki biochemiczne odpowiedzialne za podatność bakterii na leki.

„Naturalne produkty, takie jak EGCG, stosowane w połączeniu z antybiotykami, mogą być sposobem na poprawę ich skuteczności i użyteczności klinicznej”. - powiedział autor badań, dr Jonathan Betts

Wtóruje mu współautor publikacji, Roberto la Ragione, twierdząc, że możemy skutecznie wyeliminować zagrożenie za pomocą naturalnych produktów w połączeniu z już używanymi antybiotykami.

Lekooporne szczepy bakterii są coraz większym zagrożeniem dla zdrowia publicznego. Jako że każda akcja powoduje reakcję, a życie broni się każdymi możliwymi sposobami, rozwój medycyny i powstanie szerokiej gamy oręża do walki z niebezpiecznymi patogenami sprawiły, że mikroorganizmy te w celu przetrwania wykształcają u siebie odporność na wytwarzane przez nas specyfiki.

Za skuteczność i prędkość z jaką owa odporność rozprzestrzenia się w populacji bakterii odpowiada mechanizm zwany koniugacją, czyli bezpośrednie przekazywanie DNA z jednej komórki do drugiej.Nawet przyjazne, zamieszkujące nasz organizm bakterie uodparniają się na stosowane przez nas leki, a następnie przekazują tę odporność swoim niebezpiecznym krewniakom, chociażby tym rojącym się w nawet najbardziej restrykcyjnych pod względem higieny szpitalach.

Obecnie w zwalczaniu opornych bakterii, jak chociażby pałeczka ropy błękitnej, stosuje się kombinacje antybiotyków, co jednak nie pozostaje bez wpływu na zdrowie pacjenta. Każdy lek, bez względu na skuteczność i bezpieczeństwo, oddziałuje na organizm i nie inaczej jest z antybiotykami, które przy długim czy intensywnym stosowaniu mogą powodować osłabienie, obciążenie układu pokarmowego, biegunkę czy nawet prowadzić do polekowego uszkodzenia wątroby.

Niestety tworzenie nowych leków to bardzo trudny proces, często okazuje się również, że potencjalnie skuteczny antybiotyk ma zbyt wiele skutków ubocznych, by został dopuszczony do powszechnego zastosowania. Możliwe, że zwrócenie się ku naturze i łączenie jej zasobów, takich jak EGCG z już istniejącymi bądź przyszłymi terapiami jest najlepszym wyjściem i to one zatrzyma, a przynajmniej spowolni kryzys związany z lekoopornymi infekcjami.

Wiele już powiedziano o zaletach tranu. Cóż, niektórzy ludzie, którzy wzięli udział w „kursie przymusowej profilaktyki” w przedszkolu, nigdy nie zapomną tego wspaniałego suplementu diety, a tymczasem jest on naprawdę bardzo cudowny.

W końcu niedawno grupa naukowców ze Stanów Zjednoczonych stwierdziła, że tran jest o wiele bardziej przydatny niż się powszechnie myśli. Co więcej, regularne przyjmowanie go może nie tylko poprawić zdrowie, ale także uratować życie. Dlaczego tran jest dobry?

Dobrze znanym zaletą tranu jest jego skład. Przede wszystkim są to witaminy A i D, a także wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3. Odgrywają one ważną rolę w procesach regeneracji, odnowie komórek skóry, poprawie kondycji włosów i paznokci, a nawet pomagają w naprawie uszkodzonych komórek ośrodkowego układu nerwowego. Główną zaletą tłuszczu z ryb zawsze było to, że obniżał on poziomu cholesterolu we krwi, dzięki czemu ten suplement diety jest niezwykle przydatny dla tych, którzy monitorują zdrowie serca i naczyń krwionośnych.

Grupa naukowców z organizacji NAMS (North American Menopause Society) zajmuje się nie tylko badaniem zdrowia kobiet. Ostatni przeprowadzili oni, metaanalizę 26 tys. osób i ujawnili pewne wzorce dotyczące omega-3 i witaminy D. Naukowcy pobrali dane od mężczyzn i kobiet w różnym wieku (w tym liczbę krwinek, wzrost, wagę i tak dalej), które obserwowali przez ponad pięć lat. Ich odkrycia sugerują, że spożywanie wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3 i witaminy D wiąże się nie tylko ze znacznym zmniejszeniem zawałów serca, jak wcześniej sądzono, ale także ze zmniejszonym ryzykiem raka.

„Powstały obraz, oczywiście, nie jest ostateczną prawdą i wskazuje na potrzebę dodatkowych badań w celu ustalenia korzyści suplementów diety” – twierdzi dr Joann Manson, główna autorka badań. „Ponieważ rak jest bardzo niebezpiecznym stanem, dobrze byłoby znaleźć dodatkowe i niedrogie źródło zapobiegania tej chorobie”.

Naukowcy odkryli, że wśród całej grupy ochotników, biorących udział w eksperymencie, osoby o przeciętnej diecie wynoszącej około 1,5 porcji tygodniowo miały o 20 – 25% mniejsze ryzyko zachorowania na raka niż osoby, które praktycznie nie jadły ryb (lub nie przyjmował równoważnej ilości kwasów omega-3 i witaminy D).

Przedwczesne byłoby jednak oparcie badań na „suchych” liczbach. Przeprowadzono dodatkowe testy wpływu kwasów tłuszczowych omega-3 na komórki rakowe. Omega-3 w ludzkim ciele zamieniają się w epoksyd endokannabinoidowy. Są to cząsteczki o właściwościach przeciwzapalnych i przeciwbólowych. Jednak gdy substancje te „spotykają się” z komórkami rakowymi, spowalniają i hamują ich wzrost, a także zakłócają migrację komórek i to jest bardzo ważne w walce z tą chorobą. Oczywiście nie będzie można wyleczyć raka za pomocą kwasów omega-3, ale ta właściwość będzie niezwykle przydatna do celów profilaktycznych.

Teraz naukowcy dążą do przeprowadzenia dodatkowych badań w celu określenia konkretnych kategorii ludzi i grup wiekowych, dla których kwasy omega-3 będą miały największy pozytywny wpływ. Pomoże to opracować jaśniejsze wytyczne dotyczące odżywiania i przyjmowania suplementów kwasów tłuszczowych.

Naukowcy odktyli, że światło słoneczne poprawia mikroflorę jelitową. Pod wpływem promieniowania ultrafioletowego oddziałującego na skórę zmienia się kompozycję bakterii w jelitach. Staje się coraz bardziej zróżnicowana, co poprawia właściwości ochronne organizmu.

Promieniowanie ultrafioletowe ze Słońca pobudza wytwarzanie w organizmie witaminy D, która sprzyja wzmocnieniu układu odpornościowego. Okazuje się, że niedobór światła słonecznego, który regularnie przeżywają mieszkańcy dużych miast może spowodować samoistne (powstałe bez wyraźnego powodu), choroby zapalnej jelit, stwardnienia rozsianego i innych.

Kanadyjscy naukowcy pracujący pod przewodnictwem prof. Bruce'a A. Vallance'a z University of British Columbia postanowili sprawdzić, czy istnieje bezpośredni związek pomiędzy intensywnością promieniowania ultrafioletowego (UV), a produkcją witaminy D w organizmie i w składzie ludzkiego mikrobiomu jelit. Eksperyment przeprowadzano, w okresie zimowym, gdy poziom promieniowania UV naturalne jest minimalny.

Grupa wolontariuszy składająca się z 21 kobiet, raz na tydzień odbywała trzy sesje po jednej minucie napromieniowania całego ciała za pomocą UV. Dziewięć z nich regularnie przed badaniami przymowała witaminę D. Przed i po badaniu, wszyscy uczestnicy mieli przeanalizowany skład bakterii jelitowych, jak również poziom witaminy D we krwi. Wyniki pokazują, że pod wpływem promieniowania ultrafioletowego u kobiet, które nie przyjmowały witaminy D, różnorodność drobnoustrojów uległa znacznemu zwiększeniu.

Zauważono, że przed ekspozycją na słoneczne promieniowanie UV u  tych kobiet wykrywano mniej zróżnicowane i mniej zbilansowane skupiska mikrobów jelitowych niż u tych, którzy regularnie przyjmują suplementy z witaminą D. Wynika z tego, że to ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe, zwiększa nasycenie i różnorodność mikrobiomu. Po napromienianiu, odnotowano największy wzrost bakterii z rodziny Lachnospiraceae. Mikroby te wytwarzają kwas masłowy zabezpieczający człowieka przed rakiem jelita grubego.

Było to pierwsze badanie, które dowiodło, że promieniowanie UV zmienia skład mikrobiomu jelit poprzez naturalną produkcję witaminy D. Wyniki pozwalają nam twierdzić o odkryciu nowej osi komunikacyjnej skóry i jelit u ludzi. Ponadto wspiera to hipotezę obecności sezonowych wahań mikrobiomu jelit, pokrywających się z wahaniami poziomu witaminy D w krwi. Wyniki tych niezwykle interesujących badań opublikowano w czasopiśmie Frontiers in Microbiology.